به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیواطلس، کنترل شنوایی نوزادان تازه متولد شده کار چالش برانگیزی است زیرا آنها نمی توانند به پزشک بگویند چه اصواتی را می شنوند و کدام را نمی شنوند. یک سیستم جدید با استفاده از موبایل، ایرباد و یک میکروفون ساده راه حلی ارزان قیمت برای برطرف کردن این مشکل فراهم کرده است.
در بیشتر کشورهای پیشرفته نوزادان تازه متولد شده با استفاده از ابزاری مخصوص برای کنترل ناشنوایی آزمایش می شوند. این دستگاه به طور همزمان ۲ تن صوتی مختلف در هریک از گوش های وی با استفاده از یک بلند گو پخش می کند. اگر شنوایی یک گوش نرمال باشد، سلول های موی داخل آن در واکنش به ترکیب تن های صوتی مرتعش می شوند و تن صوتی سومی ایجاد می شود.
این ماشین تن صوتی سوم را ردیابی می کند و به پزشکان نشان می دهد شنوایی در گوش مورد نظر هیچ مشکلی ندارد.
متاسفانه چنین ماشین هایی بسیار پر هزینه هستند و نمی توان آن را به طور گسترده در کشورهای در حال توسعه به کار برد. در نتیجه اگر نوزادی ناشنوا باشد، والدین وی متوجه نمی شوند و مهارت های زبانی کودک رشد نمی کند. در همین راستا سیستم جدیدی ابداع شده است.
دستگاه مذکور توسط محققان دانشگاه واشنگتن ابداع شده و از دو ایرباد عادی در آن استفاده شده که به طور جداگانه دو تن صوتی مختلف را پخش می کنند. این ایربادها به یک ابزار مخصوص متصل هستند که حاوی یک میکروفون تجاری معمولی است. هنگامیکه دو تن صوتی مختلف به طور همزمان پخش می شوند، این ابزار زیر هریک از گوش ها قرار می گیرد تا تن صوتی سوم را بشنود. دستگاه به وسیله سیم به موبایل نیز متصل است که یک اپلیکیشن مخصوص روی آن فعال است.
جاستین چان محقق ارشد پژوهش می گوید: اصواتی که از هر گوش بیرون می آیند، بسیار آرام هستند و گاهی اوقات اگر کودک سرش را تکان دهد با توجه به سروصدای محیط به سختی می توان آن را شنید. ما الگوریتم هایی روی موبایل طراحی کردیم که به ما کمک می کنند تا با وجود سروصدای پس زمینه، سیگنال را ردیابی کند. الگوریتم های مذکور به طور واقعی روی هر موبایلی فعال می شوند و نیازمند تلفن های هوشمند پیشرفته نیستند.
از این فناوری برای تست شنوایی ۱۱۴ فرد در ۳ کلینیک شنوایی در ایالت واشنگتن استفاده شده که ۵۲ نفر از آنها کودکانی تا سن ۶ ماهگی بودند. آزمایش نشان داد دقت ابزار با دستگاه های معمول سنجش شنوایی یکسان است و تمام بیماران مبتلا به ناشنوایی را شناسایی کرد.
تحقیقی در این زمینه در نشریه نیچر بیومدیکال انجینرینگ منتشر شده است.
نظر شما